środa, 3 grudnia 2008

W gaju herosa Akademosa

Odcinek pierwszy serii "Mało znane miejsca archeologiczne Aten".

Żył sobie dawno temu heros Akademos. Czy też, być może żył, a na pewno poświęcono mu gaj. W gaju tym rosły drzewka i uczniowie Platona wzrastali, a przynajmniej takie było założenie.

Dzisiaj wybieramy się z wycieczką poglądową do pozostałości sławnej Akademii.

Najpierw przechodzimy przez tory, a na przejściu, jak to na przejściu, najpierw patrzymy w prawo:



a potem w lewo:



Ponieważ nic nie jedzie, kierujemy się przed siebie. Po przekroczeniu torów i niezbyt skomplikowanego, jeżeli nie liczyć zastawionych czym się da chodników, labiryntu uliczek, natrafiamy na drogowskaz*:



Znajdujemy teren zielony otoczony płotem, ale bez tabliczki, więc pewności stuprocentowej, że to już tu, nie mamy. Wchodzimy zatem do środka i rozglądamy się ostrożnie:



Drzewka, psy, plac zabaw w tle, interesujących kamieni niet. Rozglądamy się dalej - o, tam coś jest:



Faktycznie, jakieś kamienie są, ale nic nie mówią. Rozglądamy się jeszcze raz:



Wreszcie oczy natrafiają na niepozorną ścieżkę. Może ona zaprowadzi do celu?



I wreszcie pokazują się ruinki. Niezbyt okazałe, ale za to tonące w grudniowym słońcu:



Za sosnami ukrywają się kolejne gromadki zorganizowanych kamieni:



I następne pod drzewem tym razem liściastym:



Na samym końcu ścieżek kamienie niezrzeszone, porzucone w krzakach:



A za końcem czeka, o dziwo, tabliczka. Jedyna w całej okolicy, za to jednoznaczna:



Czy może Platon siedział tu?



A może tutaj?



Zapewne ani tam, ani tam, bo jedno i drugie wygląda mało platońsko.

Niestety, niczego więcej na temat na miejscu nie da się dowiedzieć, ponieważ brak jakichkolwiek oznaczeń poza widoczną powyżej niebieską tabliczką.

Plus dla Ministerstwa Kultury za zrobienie z tego parku archeologicznego, jak to się ładnie po grecku nazywa, drugi za schowanie ruinek w gustownych krzewach, ale za opis zdecydowany minus, bo opis zerowy.

*proszę się nie dać nabrać, tablicę znalazłam dopiero wracając ;).

1 komentarz:

Anonimowy pisze...

miałaś pecha, ot, co, ja widziałam Platona przejeżdżając autobusem w stronę KTEL-u ;D